تحلیلی بر وقایع این روزهای مسجدسلیمان…آیا علیرضا ورناصری قصد کاندیداتوری دوباره دارد؟!

وقتی علیرضا ورناصری یک روز بعد از پیروز شدن علی عسگر ظاهری عبده وند در انتخابات حوزه ی مسجدسلیمان-لالی-هفتکل و اندیکا تلاش های انتخاباتی خود را برای چهار سال بعد آغاز کرد همگان پشتکار او را تحسین و تمجید کردند علیرضا ورناصری در آن روزها حتی برای انجام جلسه با یک نفر هم وقت می گذاشت و از شهری به شهر دیگر می رفت!و تمام سعی خود را به کار بسته بود تا نظر مردم علی الخصوص افراد ذینفوذ و تاثیرگذار شهر را به خود معطوف کند.

او چهار سال تمام تلاش کرد و با پشتکاری که ویژه ی خود اوست اقشار مختلف مردم را دید و جذب کرد از آن طرف نیز علی عسگر ظاهری عبده وند که اولین دوره نمایندگی خود را تجربه می کرد دو سال اول را به آموختن آنچه فوت و فن پیچیده ی مجلس بود گذراند تا بتواند راههای گرفتن مجوزات؛تسهیلات و بودجه های عمرانی برای شهر را بیاموزد و در دو سال آخر نیز انصافا توانست کارهای بزرگی را استارت یا اصطلاحا کلنگ زنی کند اما علی عسگر ظاهری همان اشتباهی را کرد که پیشینیان شکست خورده ی او‌ کردند و آن هم گماردن افرادی از طایفه ی خود به مناصب مهم و‌ تاثیرگذار شهرهای حوزه ی انتخابیه مانند بخشداری ها؛فرمانداری ها و نفت بود.

نکته ای که مردم شهر به شدت از آن بیزار و پای صحبت آنها که بنشینی اولین دلیل پسرفت و عقب ماندگی شهر را قوم گرایی یا بهتر بگویم فامیل بازی می دانند هرچند افرادی مانند قباد ناصری حتی بدون حضور نماینده ی هم طایفه هم استحقاق و شایستگی مدیرعاملی شرکت نفت مسجدسلیمان و حتی بالاتر را نیز داشت اما قرار دادن این تکه های پازل در کنار هم توسط رقبای انتخاباتی و تلاش های شبانه روزی علیرضا ورناصری در انتخابات و البته بی مهری عسگر ظاهری نسبت به بزرگان بختیاری همانند آ خداداد فخرالدین که از ستون های موفقیت عسگر ظاهری در انتخابات قبل بود و نیز نبود و فقدان بزرگی چون مرحوم عبدالحسین مهمدی و همچنین دلخوری برخی از یاران نزدیک عسگر ظاهری بدلیل انتصاباتی که قومی و طایفه ای بود همه و همه زمینه ساز شکست علی عسگر ظاهری و‌ پیروزی علیرضا ورناصری را فراهم کرد.

اما علیرضا ورناصری که با شعار مبارزه با قوم گرایی و فامیل بازی به میدان آمده و قبل از انتخابات خود را حامی و پدر نداشته ی فرزندان برومند؛تحصیل‌کرده اما بی پشتیبان شهر می دانست به یکباره و بعد از پیروزی آن روی سکه ی خود را به تمام کسانی که به او اعتقاد داشتند و خالصانه پای کار او آمده بودند نشان داد!

حالا علیرضا ورناصری که تیم اطرافیانش اصرار دارند او را دکتر بنامند آن روی سرهنگی و نظامی گری خود را به مردم و‌ حتی حامیانش نشان داد!حالا جناب سرهنگ نماینده شده بود و کسر شأنش می شد!جواب مردم ۴شهر حوزه را بدهد او حتی به مناسبت ها و اعیاد هم از دادن یک پیامک فرمالیته ی تبریک خودداری کرد

علیرضا ورناصری که در این حدود دو سال نشان داده بسیار هم انتقاد ناپذیر و زودرنج است حتی با طیف وسیعی از نمایندگان هم دوره و هم تفکر؛استاندار و حتی تیم حاج محسن رضایی نیز یا در چالش و یا در قهر است و او تا بدین لحظه نتوانسته بین روحیات شخصی و روحیات شغلی و حرفه ای خود توازن ایجاد کند و این موضوع تا بدین جا پیشرفته که بسیاری از لیدرهای انتخاباتی ورناصری و حتی نزدیکان او اذعان می دارند که نماینده ما را در گوشی خود بلاک کرده است!

در شهر حتی از طایفه بازی هم خبری نیست و او به کر بوو(یکی از تقسیمات کوچکتر و‌محدودتر طایفه ای که می شود خود فرد و عموزاده هایش)روی آورده است و به لیست انتصابات ظرف مدت حضور علیرضا ورناصری که نگاه می کنیم بیش از هرچیز فامیل ورناصری به چشم می خورد و بعد اطراف طایفه ی نزدیک به خود و نه حتی تمامیت طایفه ی گندلی که از قضا جوانان شایسته و برومند نیز کم ندارد.

آنچه از عملکرد علیرضا ورناصری نماینده ی حوزه ی مسجدسلیمان برداشت می گردد اینست که او به رقابت با رقیب درون طایفه ای خود اسماعیل جلیلی مشغول است تا سایر رقبا!

علیرضا ورناصری که نیک می داند هرگاه اسماعیل جلیلی به صحنه بیاید و تایید صلاحیت بشود با توجه به محبوبیت و‌مقبولیت عجیبی که بین طایفه ی مشترک شان دارد پیروز بلامنازع رقابت خواهد بود سعی دارد با انتصابات طایفه ای و فامیلی خود را به محبوبیت اسماعیل جلیلی برساند.

اما بی گمان آنچه اسماعیل جلیلی را در میان طایفه و حتی طوایف دیگر محبوب و دوست داشتنی کرده است تنها انتصابات در زمان او نبوده است بلکه حسن خلق؛روابط عمومی بالا؛ارتباط قلبی با مردم و اموری ازین دست است تا فامیل بازی و قوم گرایی که فردی را خوشحال و راضی و شهری را مخالف و ناراضی می کند!

از آن سو علی عسگر ظاهری عبده وند که در زمان نمایندگی قدر رسانه ها و دستگاه های ابواب جمعی را در انعکاس تلاش ها و زحمات واقعی مسئولین نمی دانست مدعی است که حدود ۸۰۰ پروژه و طرح را در چهار شهر حوزه ی انتخابیه انجام داده است که از نظر مردم مغفول مانده است و البته مستندات روشن و تا حدودی قابل قبولی را نیز در دست دارد که در روزهای آینده به انعکاس و بررسی آنها جهت تنویر اطلاع افکار عمومی خواهیم پرداخت.

اما آنچه عملکرد یا بهتر بگوییم رویکرد علیرضا ورناصری در مدت نمایندگی که خود آن را در اشتباهی لپی حاکمیت خود!خوانده است می نماید اینست که او دیگر قصد نمایندگی ندارد و به همین خاطر هرچه دل تنگش می خواهد را انجام می دهد!و قاعدتا اگر او با همین فرمان پیش برود قطعا رقیب حتی دسته چندمی برای انتخابات آینده ی مسجدسلیمان نخواهد بود مگر آنکه در مدت و فرصت باقیمانده رفتاری جدید و عملکردی غیر از آنچه تابحال کرده را از خود به نمایش بگذارد…که مردم شهر در سال جدید بی صبرانه منتظر این تغییر رفتار و کنش اقای نماینده هستند بی گمان علیرضا ورناصری اگر بتواند در کنار احداث جاده‌ی دو باند اهواز_ مسجدسلیمان قدری مهربانانه تر و متواضع تر با مردم حوزه رفتار نماید در کورس رقابت خواهد ماند.

ما باز هم از وقایع و تحلیل های شهر اولین ها جایی که همه ی عشق و جان نگارنده و بچه های شهر است خواهیم نوشت شاید که”دستی از غیب برون آید و‌ کاری بکند…”

۱۸فروردین/بابک طهماسبی